دیوانه را محبت آرام میکند

                    مارامحبت تو به دشت جنون کشید

دلم گرفته از این روزها دلم تنگ است

 میان ما و رسیدن هزار فرسنگ است

 توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون

 میگزم لب که چرا توبه بیجا کردم